Benim kavgam her zaman kendimle oldu Serdar, seni gibi kaderle ya da Tanrı’yla değil. Ben her zaman haddimi bildim. Fakirdim, zengin oldum; bedelini de ömrümle ödedim. Özgürdüm, mahkum oldum; ama bak, bugün yine özgürüm. Belki yarın yine mahkum oluruz ya da ölürüz, bunlar önemsiz şeyler. Yaşadığımız hayat ve biriktirdiğimiz dostlarımız kadardır. Bırak dünü ya da yarını, bugüne bak, şu ana. Biz bir aileyiz ve bir aradayız. Sürekli mutluluk ya da sürekli mutsuzluk diye bir şey yoktur; sürekli bir orgazm olmadığı gibi. Dediğim gibi, öz olmasak da bizler aileyiz. Hatta bizim verdiğimiz sınavları vermiş başka bir ailede bulabileceğini sanmıyorum. Kendini her mutsuz hissettiğinde, Mevlüt’le ikimiz buradayız; mutluluğunuysa herkesle paylaşabilirsin.
Bu hayat yalnızca sana değil, hepimize aynı davrandı. Düzülmüş gibi hisseden tek sen değilsin, dünyanın tamamına yakınını seninle aynı duyguları paylaşıyor. Mucize denen şey gerçekten var. Belki yarın aşık olacaksın; belki hayatına öyle biri girecek ki bir gülüşü güneş gibi gözlerini kamaştıracak ve daha çok yaşamak isteyeceksin. Hayat böyle bir şey. Merak etme, herkesin hakkını eksiksiz verir.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.